-
1 przebijać
przebijać [pʃɛbijaʨ̑]1) ( przekłuwać)\przebijać coś czymś etw mit etw durchstechen [ lub durchbohren]5) gry übertrumpfen, schlagenII. viw czyimś głosie przebija duma/ironia/triumf in jds Stimme klingt Stolz/Ironie/Triumph durchIII. vr1) ( przeszywać się)\przebijać się czymś sich +akk mit etw durchbohren2) ( przedostawać się)\przebijać się przez coś człowiek: sich +akk durch etw durchschlagen, sich +dat durch etw einen Weg bahnen, słońce: durch etw durchbrechen [ lub durchkommen ( fam)]\przebijać się do czegoś sich +akk zu etw durchschlagen -
2 przedzierać
przedzierać [pʃɛʥ̑ɛraʨ̑] < perf przedrzeć>I. vtbłyskawica przedarła niebo ein Blitz zerriss den HimmelII. vr2) ( przedostawać się)\przedzierać się przez coś człowiek: sich +akk durch etw hindurchkämpfen, durch etw vordringensłońce przedzierało się przez chmury die Sonne brach durch die Wolken
См. также в других словарях:
przebijać się — I – przebić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeszywać się jakimś ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przebić się nożem, sztyletem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przebijaćam, przebijaća, przebijaćają, przebijaćany {{/stl 8}}– przebić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, przebijaćbiję, przebijaćbije, przebijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… … Słownik języka polskiego
wskroś — «na wylot, na przestrzał; przez» Przedzierał się wskroś krzewów. na wskroś 1. to samo, co wskroś Ostrze przeszło na wskroś. Piła przerżnęła na wskroś tarcicę. ◊ Przejrzeć, przeniknąć, zbadać kogoś na wskroś «poznać kogoś dokładnie, odgadnąć… … Słownik języka polskiego
szyć — ndk Xa, szyję, szyjesz, szyj, szył, szyty 1. «łączyć nićmi jakiś materiał (np. tkaninę, skórę) robiąc ręcznie (nawleczoną w igłę nitką) lub maszynowo ściegi, szwy; wytwarzać coś łącząc szwami odpowiednio wykrojone części tkaniny, skóry itp.» Szyć … Słownik języka polskiego